Έρως..

Απόσπασμα από το Συμπόσιο του Πλάτωνα:

…Αν τύχει κάποτε μάλιστα να συναντήσει το ίδιον εκείνο το πραγματικό του ήμισυ,
…τότε πλέον η συγκίνησή τους είναι εξαιρετική από το αίσθημα στοργής, κοινής καταγωγής, έρωτος. Ούτε στιγμή, θα έλεγα, δεν δέχονται ν' αποχωρισθούν.

...Οι ίδιοι δεν θα ήσαν σε θέση καν να εκφράσουν, τι θέλει επί τέλους ο ένας από τον άλλον. Διότι δεν είναι καθόλου δυνατόν να πιστευθεί, ότι είναι η ερωτική απόλαυση, και ότι επομένως χάριν αυτής ευχαριστούνται ο ένας από του άλλου την συμβίωση με πάθος τόσο σφοδρό. Κάτι άλλο είναι μάλλον -το βλέπει κανείς- αυτό που θέλει και των δύο η ψυχή, κάτι που δεν μπορεί να εκφράσει.

Διαισθάνεται όμως τι θέλει και το υποδηλώνει σκοτεινά.

Και αν, την ώρα που είναι πλαγιασμένοι μαζί, ερχόταν από πάνω τους ο Ήφαιστος με τα εργαλεία του και τους ρωτούσε:
" Τι είν' αυτό που ζητείτε, άνθρωποι, ο ένας από τον άλλον;"
Και αν εκείνοι δεν ήξεραν τι ν' απαντήσουν, και τους ρωτούσε και πάλι:
"Θέλετε μήπως αυτό; να μείνετε μαζί ο ένας με τον άλλον όσον το δυνατόν περισσότερο, ώστε και νύκτα και ημέρα να μην αποχωρίζεσθε;..."

Μόλις ακούσει αυτά, ούτε ένας -είμαστε βέβαιοι- δεν θα έλεγε όχι, ούτε θα εκδήλωνε άλλη επιθυμία. Αντίθετα θα πίστευε, πως άκουσε απαράλλακτα ό,τι τόσον καιρό τώρα ποθούσε, να ενωθεί και να συγχωνευθεί με τον αγαπημένο του, ώστε να γίνουν ένας αντί δύο.

Η αιτία τούτου είναι, ότι αυτή ήταν η πρωταρχική φύση και ότι κάποτε ήμασταν ολόκληροι. Του ολοκλήρου λοιπόν ο πόθος και η ορμή έχει τ' όνομα Έρως…

O ερως λιγοστευει τη μισανθρωπια, πληθαινει τη φιλικοτητα, διοργανωνει τα γλεντια, πρωτος σε γιορτες, σε χορους, σε τελετες. Φερνει καλοσυνη, διωχνει αγριοτητα. Ανοιχτοχερης σ'ευμενεια, τσιγκουνης σε δυσμενεια.

Στοργικος, αγαθος, καμαρι στους σοφους, καυχημα στους θεους.

Πατερας της τρυφης, της αβροτητας, της χλιδης, των χαριτων, του παθους, του ποθου. 

Αγρυπνος για τους καλους, αδιαφορος για τους κακους. Σε καθε πονο, φοβο, ποθο, λογο, κυβερνητης θαλασσομαχος, πολεμιστης και σωτηρ αριστος. Στολισμα ολων των θεων και των ανθρωπων. Οδηγος πανεμορφος και αριστος, που καθε ανθρωπος οφειλει ν' ακολουθη, τραγουδωντας το ιδιο τραγουδι που κι αυτος τραγουδαει, μαγευοντας τον νου θεων και ανθρωπων.

Πλατων - Συμποσιον